مراسم سنتی درست کردن چای ماچا در فرهنگ ژاپنی به نام چادو شناخته می شود. این مراسم بر گرفته از تعلیمات مکتب زن بودیسم (Zen Buddhism) می باشد و بر چهار اصل استواراست: توازن، احترام، خلوص و آرامش ( وا، کی، سی و جاکو )

“WA”

یا هارمونی که برگرفته از نظریه توازن در بین انسان ها و همچنین انسان و طبیعت در مذهب تائویستی چین می باشد. ادب فوق العاده ای که در ارزش های “Sunao “که همان “برخورد مهربان و متواضع” می باشد و در فلسفه Zen” ” به صورت ایده آل به “هیچ بودن” تعبیر شده است در واقع اشاره به دوری از خودخواهی ها، رها از میل به خودنمایی یا برتری جویی و جدا شدن از قید و بندها دارد.

“Kei”

یا همان ” احترام ” که نشان دهنده ی نظم اجتماعی کنفسیوس و منطبق بر توازن می باشد. این مفهوم با احترام، مراقبه و توجه نسبت به هرکدام از کسانی که در مراسم شرکت می کنند و طبیعت همراه است.

“Sei”

یا “خلوص” که در شینتو یا همان فرهنگ ژاپنی بسیار ارزشمند است که اشاره به تمیزی واقعی و تشریفاتی جایگاه و وسایل آشپزی دارد اما مهم تر از آن اشاره به خلوص قلبی دارد. خلوص قلبی در “تصویر آینه مانند ” ملاقه بازتاب داده می شود که این تصویردر حقیقت بازتاب دهنده ی قلب است و بدین گونه چایی که درست می شود همراه با خلوص قلب است.

“Jaku”

یا ” آرامش” که اصل چهارم از اصول درست کردن چای می باشد و برای رسیدن به این هدف صرفا تلاش کافی نیست بلکه این هدف در واقع نتیجه ی طبیعی اجرای سه اصل اول است که می توان آن را به ” روشن بودن ضمیر ” نیز معنا کرد. روشن بودن ضمیر ممکن است در کیفیت یا مدت زمان متفاوت باشد و یا بیشتر از یک بار تجربه گردد و در واقع ابتدای آموزش روحی است نه انتهای آن. وحدت، سلامتی، و تقدس کلماتی هستند که از یک منشا سرچشمه می گیرند و امروزه در روان شناسی سلامت وروان شناسی انتقال شخصیتی از جایگاه ویژه ای برخوردار هستند.

 

 

در طی مراسم چادو،فرد سعی می کند با دقت حرکات درست کردن چای را انجام دهد و از تمامی لحظات بهره لازم را ببرد و با دقت کار و بدون عجله کار خود را به انجام برساند. در واقع هدف نهایی در چادو حفظ رضایت روحی بوسیله نوشیدن چای و مراقبه است. در پایان ما می خواهیم اصل مهم دیگری در مراسم درست کردن چای به سبک ژاپنی را به شما معرفی کنیم که بسیار در زندگی سودمند است: قدردانی. ما نمی توانیم از چیزهایی که داریم و از نیروهای درونیمان بیشترین بهره را ببریم مگر اینکه زمانی را درنگ کنیم و به خاطر چیزهایی که داریم قدردان باشیم.